Buffel...

Het was dit seizoen vooral het jaar van de móóie vissen , maar er was toch ook een echte knoert.. Gevangen op een sfeervolle plek midden in het groen dicht in de buurt. Het water is hier oud en maakt onderdeel uit van een uitgestrekt stelsel van plassen en tochten, omsloten door een ringvaart. Ik was er een dag eerder ook, tevergeefs helaas. Maar er was die wuivende staart. Even heel duidelijk zichtbaar... Vlak onder de kant. Snel oplopende spanning, maar daarna niets meer.. Hij zal onraad geroken hebben. Vandaag terug. Na kort ervoor wat bescheiden gevoerd te hebben sluip ik naar de waterkant en leg voorzichtig een meter uit de kant in. De pen duikt vrijwel direct naar beneden. Na aanslaan meteen massieve weerstand. Hij draait wat rondjes en ik wacht op de eerste uithaal. Maar die komt niet en de vis blijft onder de hengel rustig wat heen en weer zwalken. Maar dan heeft ie er toch genoeg van. Hij zet resoluut koers naar rechts en versnelt.. Ik hou de hengel schuin naar achteren en de slip gaat nu ook meedoen. Vanwege het overhangend geboomte aan de overkant had ik 'm vrij stak afgesteld en vaster zetten is geen goed idee nu.  Hij ploegt flink door maar ik kan meelopen en hou met de diep doorgebogen hengel gewoon stevig druk. Dan keert ie om en ik kan wat lijn binnenhalen. Maar nu wil ie naar de overkant en stoomt richting de takken, waar ik hem ternauwernood uit kan houden, waarna hij oversteekt naar mijn eigen oever. Hij duikt de kant in, waar ik 'm uit vandaan kan trekken, draait daarna nog een poosje wat rond en ik krijg controle. Hij komt tenslotte naar boven en na wat lucht happen is het snel gedaan. Voor deze buffel..