Balen door malen...

En de lens was ook nog beslagen.....

Sterker dan normaal...

Door de aanhoudende regenval van de afgelopen week wordt de polder bemalen, wat resulteert in trek in het water.. En dat is normaal gesproken goed nieuws.... De karper is er vaak actiever door... En de geur van het voer en aas wordt over een grotere afstand meegevoerd... Ik heb er vaak goede ervaringen mee gehad qua vangsten.... Maar dit keer pakt het allemaal heel anders uit.... Want de bemaling is sterker dan gebruikelijk.... De niet mis te verstane stroming is op deze plek zeer ongewoon en dermate groot, dat het de vertrouwde patronen van azende karper op de voerplek en bewegingen van de pen danig verstoort... 
Maar hier kom ik allemaal nét te laat achter...Dat de vis zich anders beweegt en gedraagt...Dat de bellen plekjes en bellen zelf kleiner zijn, en daardoor anders van vorm, minder duidelijk en sneller verdwijnen...Dat de pen, omdat deze dubbel zo hoog afgesteld moet worden en helemaal schuin staat, anders reageert dan normaal...Dus dat de korte schokkende beweginkjes van de schuin staande pen geen zeelt aanbeten zijn, maar gewoon karper...Dat de op het eerste gezicht klassiek ogende stofzuig aanbeten dus lijnzwemmers zijn...Dat de in de stroom meelopende pen dit keer geen over de bodem slepend aas is, maar een aanbeet. Ik verspeel 3 vissen door lijnzwemmers, waarvan ik er 1 gezien heb en dat was een hele beste jongen #*! Bijgaand, overigens mooi gebouwd, visje komt uiteindelijk op de kant als troostprijs..Tja...Zo is het nu eenmaal met ervaring: Je krijgt het altijd vlák nadat je het nodig had...

September morning.....

Altijd weer magisch....

Lokale bewoner...

Onwelkome gast...

Polderglorie...

En dus gisteren het penparadijs weer eens bezocht. Het is een water met een eigen karakter: Lastig vooral... 's Zomers is er bijna geen karper te bekennen... Het water blijft het hele jaar door troebel en de zoetwaterkreeft heeft er inmiddels ook zijn intrede gedaan.. De karper heeft hier de gewoonte om in het voorjaar de kant af te grazen, waarbij ze van een afstandje goed te spotten zijn, maar oh zo moeilijk te benaderen. Meestal houden ze zich op aan de overkant: En dan weet je het wel: Van de 5 inworpen gooi je 2 keer niet ver genoeg en 2 keer op de kant. Voerplekken werken hier niet......... 

Nou ja bijna niet.....Want vandaag zit het mee... 

Ik heb 2 kleine aasplekjes gemaakt... Minder dan normaal maar ik wil er vroeg mee stoppen.. Plek 1 levert niks op, maar nog geen vijf minuten na inleggen op Plek 2 wordt de pen met een krachtige ruk kaarsrecht onder getrokken.. Een centimeter of vijftien, waarna er wat schokjes volgen... 

Een echte stofzuig aanbeet...Na aanslaan vertrekt de vis rustig richting de overkant en trekt de hengel half krom om daarna wat heen en weer te zwemmen....De slip is er nog niet aan te pas geweest als het dan toch menens wordt....

Hij beukt de hengel in één klap dubbel en ik kan 'm net aan uit het tegenoverliggende lelieveld houden.. Het is hier niet dieper dan een centimeter of 70 maar ik krijg de vis amper naar boven. Moegestreden komt ie tenslotte aan de oppervlakte en na het nodige lucht happen is de strijd dan toch gestreden. Een oudere dame op de fiets is inmiddels afgestapt om het geheel van nabij te volgen...Ze kletst gezellig door terwijl ik het net op de kant til... Ze is dol enthousiast over de prachtige vis..... Ik vergeet 'm te meten maar met z'n 22 pond zal deze langgerekte jongen toch wel ergens rond de 90 cm hebben gezeten..... Niet dat al deze cijfers trouwens echt belangrijk zijn op een schitterende ochtend als deze......