 |
| Geen kreeft... |
Op de laatste dag van de karpermaand vang ik bijgaand prachtexemplaar.. Midden overdag niet ingepland even spontaan tussendoor; met zacht windstil septemberweer en een licht regentje....
Het dichtbij liggende meer is volop bezet met tenten, dus probeer ik het verderop waar nooit iemand komt... Op de eerste twee voerplekken is helemaal niets te zien.. het is ook wel érg stil...
Ook op de derde plek geen enkel teken van leven.. Maar dan schuift de pen ineens toch heel langzaam opzij... kreeft... zo is m'n eerste gedachte.. dan meer snelheid... Massieve weerstand.. De vis doet het daarna rustig aan en laat zich vrij makkelijk het net in dirigeren... Een echte kanjer... Op weg naar de laatste plek herken ik bij een van de tentenkampen Andres... Mede fanaat en blogger.. Hij omschrijft dit soort visserij als Hit and Run... En gelijk heeft ie....
 |
| Ochtendgoud... |
Bijgaande jongen zorgde dit weekend voor nogal wat opwinding... Staand op een brug zie ik 'm schuin onder me wat rondscharrelen aan het uiteinde van een brede rietkraag... Het ochtendlicht is nog flauw, maar het water is hier echt kraakhelder en zijn indrukwekkende contouren zorgen al direct voor de nodige adrenaline.... De hengel is al opgetuigd en dus kan ik meteen aan de slag en na een paar keer werpen slaag ik erin het aas ongemerkt enkele meters voor de vis te krijgen, die intussen al weer iets verder weg zit... Het stroomt aardig, en de boilie blijft gelukkig op zijn plek liggen, maar de pen is ondanks het heldere water slecht te zien, en dus gebruik ik dan maar de slap hangende lijn als beetindicator.. Het losse riet aan beide zijden en de niet al te brede brug met aan de andere kant open water maken de situatie nogal riskant, maar voor dit soort jongens moet je nu eenmaal gewoon gaan..... Hij zit al meteen bij het aas, zwemt weg en de lijn loopt strak... Ik sla aan.... Hebben...! Hij knalt eerst midden door de tocht maar buigt dan al snel af naar links richting het riet... Ik kan 'm daarna uit de beide oevers houden door steeds over de brug heen en weer te lopen, waarbij ik de krom staande hengel zo laag mogelijk hou om meer zijwaartse druk te kunnen geven.... Ik krijg 'm mede dankzij de stroming snel dichterbij, zet de spoel open, loop snel langs de zijkant naar beneden, en kan 'm nog net onder de brug afstoppen, waarna hij terug mijn kant op zwemt, en voordat ik het weet zit ie al in het net.....
Een soort van Veni, Vidi, Vici gevoel bijna...
Oftewel...soms zit het gewoon mee.....
Om vis te kunnen vangen ben je in ieder geval afhankelijk van twee factoren: De vis moet op de eerste plaats aanwezig zijn, en dan ook nog willen bijten... Bij de afgebeelde duiker is dit vanmorgen ruimschoots het geval...
De vis rechts knalt direct naar de overkant en duikt onder iets door.. Ik zie twee meter naar links het afgebroken deel van een boomtak uit het water komen.. Ik draai de kromme hengel bijna 180 graden linksom naar beneden en duw 'm onder water: De lijn is los en ik kan de vis bij de tak vandaan houden... Obstakels zijn daarmee dus de opvolgende factor, met als laatste een flinke dosis geluk... De compacte jongen boven deed het gelukkig wat rustiger aan.....
