Flapstaart en Jumper....

Naast een prachtige kleur en schubbenpatroon heeft Jumper ook het typische prutslootprofiel.....

Flapstaart.......

Zoals bij veel wateren geldt ook voor de prutsloot dat karpers er hun eigen favoriete stek hebben. Flapstaart bijvoorbeeld. De grootste tot nu toe gespot in dit water...Ik mocht hem diverse malen observeren in een wat moeilijker bevisbaar gedeelte met lelievelden en los riet... Ik schat 'm rond de 20 pond.... Traag naar de overkant zwemmend flapte hij zijn imposante staart loom heen en weer boven de oppervlakte. Het werd echter al snel duidelijk dat Flapstaart niet van plan was om zich zo maar te laten vangen, en zich bij het minste onraad snel terugtrok in zijn onderwaterburcht, om zich vervolgens niet meer te laten zien. Toen ik 'm onlangs weer in het oog kreeg en wat maiskorrels aan een hair een meter of twee voor hem deponeerde, ging de pen daarna meteen onder, maar helaas niet met het beoogde resultaat... Ik haakte 'm in zijn flank en mocht slechts 3 schubben incasseren..... Wat meer geluk had ik bij Jumper, hier afgebeeld, die zich al snel vergreep aan een luchtige broodvlok....Tijdens een aantal eerdere bezoeken had ik hem op nagenoeg de zelfde plaats boven het water uit zien springen, waarbij meteen zijn fraaie kleur en voor dit water bovengemiddelde omvang opvielen...... Nu flapstaart nog.......

Klassiek.....

onder me door...

Hét aas..                              Golden oldie...

Voerplekken werken de laatste dagen niet, maar de karper laat zich wel zien, dus afgelopen weekend werd het stalken. Nadat ik eerst een echte klassieker uit de mottenballen had gehaald: De Kamasan Golden Carp B790 maatje 2... Één van de beste karperhaken ooit gemaakt vind ik zelf.  Vervaardigd uit dunne draad dus licht, plat gesmeed in de bocht dus beresterk, superglad gepolijst en echt vlijmscherp. Voor aas op een hair minder geschikt door de glimmende goudkleurige coating, maar ideaal voor een haak bedekkende aassoort als brood, hét aas bij stalken... 

Klassiek opgetuigd naar de waterkant dus... 
Stalken lukt meestal het best vroeg in de ochtend als het net licht begint te worden.. De karper waant zich dan nog veilig en aast volop... Kom je een uur later dan zijn ze vaak al vertrokken...  En er is één ding wat ik bij het stalken heb geleerd: Vergeet niet om ook pal naast je en vlak onder je te kijken. Want daar zitten ze nogal eens... Net als deze imposante schub die vanmorgen gewoon onder me door zwom.. Ik zag hem links aankomen en kon nog net op tijd een meter of 3 rechts van me voorzichtig inleggen... Hij bleef na aanslaan kalm onder de hengel wat rondjes draaien, waarbij de slip nauwelijks aangesproken werd. Met zijn 24 pond bij 83 cm bewees deze massieve jongen weer dat een dergelijke beheerste manier van zwemmen meestal goed nieuws is.... 

Out of nowhere......

Machtige polderreus...

Hier kwam ie vandaan....

en hier ging ie naartoe...

Na wederom geen enkel teken van leven bespeurd te hebben, haal ik achter het lelieveld op om naar de vierde en laatste voerplek van vanmorgen te gaan.... Maar de haak zit vast....Een vis.... Hij reageert nauwelijks en beweegt langzaam naar rechts. Op het lichaam gehaakt dus....Mezelf al verzoenend met het feit dat dit een losschieter gaat worden zet ik toch de slip bijna helemaal los, om zo veel mogelijk mee te kunnen geven waardoor hij er misschien toch aan blijft...Heel soms lukt het...

Als de vis rustig blijft en je hebt genoeg ruimte.....Hij komt langzaam op gang, maar gaat meteen richting een rij oude schoeiingspalen aan de overkant.... Gezien de ingehouden snelheid en grootte van de boeggolf is het wel duidelijk waar ik mee te maken heb...Maar ja...De slip moet hoe dan ook weer strak nu... Want de vis nadert de palen... Ik zucht al....En zet de slip vaster......Snel toenemende druk op de hengel.... Ik verwacht nu ieder moment de losschieter.... Hij heeft nog een meter of vijf naar de eerste paal... Hand op de slip en de boel vast.... Een door de wind hoog zingende lijn...De hengel buigt nu maximaal...en...de vis komt tot stilstand...! Tóch in de bek gehaakt? Het maakt niet meer uit nu.... Ik haal 'm terug en hij schiet naar het midden van het kruispunt en daarna linksom verder de hoofdtocht in..Ik heb nu door de afstand het voordeel van grotere rek op de lijn..Ik kan hem weer helemaal terughalen, en hij stoomt nu de andere sloot in...Hier is het een stuk ondieper en hij verliest snelheid. De vis blijft echter rustig rechtop doorploegen en laat zich niet boven het net dirigeren.. Pas nadat ik 'm terug gehaald heb de hoofdtocht in lukt het hem te scheppen. De haak zit keurig door de bovenlip. En het is de ultieme trofee....Want deze machtige 89cm lange polderreus weegt precies 30 pond.. Ongelofelijk hoe juist een gigant als deze er in slaagde totaal onzichtbaar te blijven, want ondanks de diepte van slechts een halve meter was er in de ca. 20 minuten die ik op deze stek vertoefde helemaal niets te zien waardoor karpers hun aanwezigheid meestal verraden in dit ondiepe water; Stof, bellen, kolken etc..... De verrassing en opvolgende euforie zijn des te groter.... Penvisbeleving in optima forma....