woensdag 14 augustus 2019

Slipping away....

Prototype moeilijke vis:  Atletisch en supersterk..
Midden overdag, maar met een stormachtige wind. Goed voor de penvisserij. De vis is dan vaak actief en je wordt als visser minder snel opgemerkt. 
Ik strooi op twee plekken wat voer en kom na een klein uurtje terug. De vis zit er al. Ondanks het onstuimig golvende water, zijn de opdwarrelende bellen duidelijk zichtbaar. De pen verdwijnt al snel. 
Ik sla aan. De vis neem een harde run en houdt een meter of tien verderop even in. Om er vervolgens als een pijl uit een boog rechts vandoor te gaan, waarbij hij de hengel zowat uit m'n handen trekt..  De slip tolt als een razende en ik zet 'm vaster. Maar hij is niet af te remmen en zit binnen de kortste keren tegen de kant bij de binnenbocht naar rechts, en dreigt de hoek om te gaan. Ik kan niet meelopen door bomen en struiken. Er staat zeker een meter of dertig lijn uit en ik zet de slip half in paniek nóg vaster. KNAL.... Verbijstering en ongeloof.. Je denkt dat het niet meer kan gebeuren met al je ervaring. Je denkt dat je in deze omstandigheden met een 1,75 lbs 13 voeter en 0,28 mm de zaak wel in de hand kan houden.  Zoals dat al jaren het geval is. Nee dus.. Met z'n explosieve snelheid zal het niet eens een echte grote of zware vis zijn geweest. Maar gewoon beresterk.. De lastigste vissen zijn van het soort op de foto: Een pondje of vijftien, massief en toch slank met een grote staart. De supersnelle atleet.. Ik ving 'm een aantal jaar geleden in open water zonder obstakels. Ook deze vis was niet te houden maar ik kon toen meelopen en had de ruimte.  Ik beleef m'n visserij zeer intens en het verspelen van een vis door lijnbreuk hakt er bij mij nogal stevig in.. Ik was er dus nog dagen ziek van.. 
Gelukkig had ik deze nog..