Het was dit seizoen vooral het jaar van de móóie vissen , maar er was toch ook een echte knoert.. Gevangen op een sfeervolle plek midden in het groen dicht in de buurt. Het water is hier oud en maakt onderdeel uit van een uitgestrekt stelsel van plassen en tochten, omsloten door een ringvaart. Ik was er een dag eerder ook, tevergeefs helaas. Maar er was die wuivende staart. Even heel duidelijk zichtbaar... Vlak onder de kant. Snel oplopende spanning, maar daarna niets meer.. Hij zal onraad geroken hebben. Vandaag terug. Na kort ervoor wat bescheiden gevoerd te hebben sluip ik naar de waterkant en leg voorzichtig een meter uit de kant in. De pen duikt vrijwel direct naar beneden. Na aanslaan meteen massieve weerstand. Hij draait wat rondjes en ik wacht op de eerste uithaal. Maar die komt niet en de vis blijft onder de hengel rustig wat heen en weer zwalken. Maar dan heeft ie er toch genoeg van. Hij zet resoluut koers naar rechts en versnelt.. Ik hou de hengel schuin naar achteren en de slip gaat nu ook meedoen. Vanwege het overhangend geboomte aan de overkant had ik 'm vrij stak afgesteld en vaster zetten is geen goed idee nu. Hij ploegt flink door maar ik kan meelopen en hou met de diep doorgebogen hengel gewoon stevig druk. Dan keert ie om en ik kan wat lijn binnenhalen. Maar nu wil ie naar de overkant en stoomt richting de takken, waar ik hem ternauwernood uit kan houden, waarna hij oversteekt naar mijn eigen oever. Hij duikt de kant in, waar ik 'm uit vandaan kan trekken, draait daarna nog een poosje wat rond en ik krijg controle. Hij komt tenslotte naar boven en na wat lucht happen is het snel gedaan. Voor deze buffel..
Ik vang ze bijna nooit maar de spiegel heeft in de karpermedia een streepje voor de laatste jaren. Prestige is een te groot woord, maar de vis krijgt wel veel aandacht. Het is natuurlijk ook een interessante ontwikkeling, het uitzetten en terugmelden. Ik draag het een warm hart toe en ineens kon ik zowaar ook een keer meedoen. Dankzij Klavertje. Een prachtig exemplaar, acht jaar geleden uitgezet niet ver hier vandaan en één van de zeer weinigen uit haar lichting die ooit terug gezien zijn. Dankzij de snelle en enthousiaste reacties van Joris en Andres kreeg ik meteen haar opmerkelijke verhaal. En toen wist ik het ineens weer.. Ik had haar al eerder gezien, zij het niet in levende lijve:
http://linkerflanken.blogspot.com/2016/08/de-zaak-klavertje.html?m=0 En Andres bleef aantrekkelijk voor Klavertje, want ook vorig najaar drong ze zich weer aan hem op. Haar leeftijd maakte dat ze met 24 pond inmiddels wat corpulenter was geworden en waarschijnlijk had ze na de zoveelste ontmoeting met Andres toch het gevoel dat hij een beetje op haar uitgekeken was. Ze ging aan de lijn doen en op zoek naar een nieuwe blind date. Ik was dus de gelukkige en vond de kennismaking met deze naar 22 pond afgeslankte fraai geproportioneerde dame behoorlijk geslaagd moet ik zeggen...
