Einde seizoen..

De laatste van seizoen 2023-2024...

Het was eind februari en waaide die dag eigenlijk nét iets te hard voor de lichte 8-grammer, maar de wind stond loodrecht op het kanaal en ik zat aan de luwe kant. Om nog iets meer afstand te kunnen overbruggen koos ik niet voor de 32, maar de 40mm Diamond spinner voor een tikkelje meer werpgewicht. En toen bleek er ook nog een stevige trek te staan door de zware bemaling na de langdurige regenval in die dagen. Als ik recht voor me uitgooide liep de lijn tegen de tijd dat de spinner binnen was, evenwijdig aan de oever. Niet echt prettig vissen, maar voor deze fantastische snoekdame maakte het allemaal niet uit. Zij sloeg ergens halverwege het binnendraaien gewoon gretig toe.  

Een schitterende seizoensafsluiting..

Keuzes maken..

Opgegeven..

Het is alweer een tijdje geleden dat ik het ging beseffen: De gedrevenheid bij het penvissen is verdwenen. Het is met name de schoonheid van de natuur in de vroege ochtend die me af en toe nog naar de polder trekt, want de drang naar het vangen van grote karpers is toch echt over. Er zal in de toekomst vast nog wel een leuke vis gevangen worden en dat is dan mooi meegenomen, maar niet meer het hoofddoel. Naast het vissen is er echter altijd een andere grote passie in mijn leven geweest: Fietsen. Dus waren hengels en de racefiets sinds vroeger al de rode draad in mijn vrije tijd. 

Wat de racefiets betreft ben ik altijd een groot bewonderaar geweest van de laatste generatie stalen frames uit midden jaren 90 van het Italiaanse merk Colnago. De lichtste stalen frames ooit gemaakt, schitterend uitgevoerd met chroomwerk en ornamenten. Destijds bij introductie onbetaalbaar, maar na de aanvang van het carbon tijdperk al vrij snel uit de gratie. Ik kon, toen carbon de standaard werd, een nieuw exemplaar aanschaffen voor een fractie van de oorspronkelijke prijs, waar ik vervolgens 13 jaar lang met veel plezier op mocht fietsen alvorens deze op zolder belandde om toch ook plaats te maken voor modern carbon. Maar deze fiets is inmiddels weer in ere hersteld en geheel gerenoveerd. De liefde voor oud staal groeide daarna alleen maar, waardoor ik inmiddels 3 restauratie projecten verder ben met een vierde in aantocht. Ik bouw de frames naar eigen smaak op in "Neo Retro" stijl. Dus met zo veel mogelijk NOS (New Old Stock) onderdelen; oude voorraad maar wel nog nieuw in de doos, en moderne carbon wielen. Dat laatste omdat carbon nu eenmaal een te grote technische verbetering is om aan voorbij te gaan, want het verschil in rijbeleving tussen carbonwielen en ouderwetse metalen uitvoeringen is echt enorm. Naast het lagere gewicht geven de hoge

carbonvelgen de fiets ook een robuuster uiterlijk. Een en ander is voor eventuele geinteresseerden te volgen op mijn andere blog:

voor andere hobby.

https://retrocolnago.blogspot.com/  Maar een mens kan nu eenmaal niet alles hebben, dus besloot ik ter financiering van deze hobby mijn hengel collectie van de hand te doen. Niet in de laatste plaats omdat de hengels op zolder maar lagen te verstoffen. Ik was op dat moment de trotse eigenaar van 8 CJW's, 4 Casting Corners en een unieke Thomas Lont. 

Een imposante collectie, maar ik viste in de praktijk eigenlijk nog maar met 3 hengels; de Flex XXH voor het pennen, en de 8 grams Spirit of Amsterdam en Casting Corner Plug Holland IV voor kunstaas. Ik prijs mezelf nog steeds zeer gelukkig met de bestemming die het overgrote deel van de hengels daarna kreeg. Te weten, Ricardo uit Purmerend. Ricardo is een kenner, liefhebber en verzamelaar bij uitstek, die hengels op waarde weet te schatten, en dolgelukkig was met de verzameling . Hij verzekerde me daarnaast dat als ik spijt zou krijgen, ik de hengels gewoon weer terug kon nemen. 

Wat ik uiteraard nooit zal doen, maar het gaf aan in hoeverre Ricardo ook de emotionele waarde van een hengel weet aan te voelen. Een betere bestemming had mijn vroeger zo gekoesterde collectie niet kunnen krijgen. Alleen de meest functionele hengels zijn nog overgebleven, want je raakt natuurlijk nooit helemáál uitgevist....