Stalken en verschalken..

Hoogzwemmer...

Flinke jongen...

Wroeter..

Kantslurper...

Scharrelaar...

Hoewel zeker niet altijd een garantie voor succes, is in het vizier krijgen en besluipen van karper wat mij betreft het summum bij het pennen... Ook dit seizoen ving ik er al weer een aantal mooie vissen mee... Niet alle wateren zijn er geschikt voor, maar het is een actieve vorm van vissen, daarbij bijzonder enerverend, en levert soms meer op dan de gebruikelijke instant voerplekken, met name in het voorjaar.... Het gebeurt natuurlijk maar al te vaak dat karpers zich helemaal niets aantrekken van dit voer omdat ze gewoon niet azen of zich alleen maar concentreren op natuurlijk aanwezig voedsel.. Soms zijn de vissen hierbij wel gewoon te observeren, en om ze dan toch te laten aanbijten vereist wat geduld en meestal veel geluk... Azende karpers zijn op zich vrij makkelijk te lokaliseren doordat ze hun welbekende sporen achterlaten: Bellenplakkaten, kolken, omhoog gestuwd water, uitdijende golfjes uit de kant, deining etc., en soms zie je ze ook gewoon in volle glorie zwemmen... Maar een gespotte vis is nog niet gevangen, en het lukt vaker niet dan wel... Het meest spannende hierbij zijn de vissen vlak onder je, met name de kantslurper die zijn voedsel van het groen af zuigt. Hij struint hierbij de oever af en hangt schuin naar boven gericht tegen de kant. De visser maakt dan de meeste kans bij overhangende vegetatie, waardoor hij uit het zicht kan blijven.. 

Het aas is hierbij wel vaak moeilijk door de planten heen precies tegen de kant aan te positioneren, nét de plek waar het voedsel naar binnen gezogen wordt. Hierbij wordt je als visser zeer beperkt in je handelen, want elke beweging kan er één te veel zijn bij onze schuwe cyprinus... Soms schrikt de vis en gaat er met een knal vandoor, maar meestal knijpen ze er gewoon heel stilletjes tussenuit... 

Smakker...

Echt niet altijd even makkelijk dus dat stalken.... Maar om zo dicht bij je doelwit te opereren, soms maar enkele decimeters van je voeten verwijderd, is wél erg spannend.. Je staat al meteen na het spotten in direct contact met de vis. Als deze dan ook nog goed te zien is, wordt het er vaak nóg beter op.... 

Bij kleinere vissen kies ik er dan voor om ze met rust te laten.. Maar als er een grotere jongen in beeld komt is de spanning natuurlijk helemaal ten top... 
En des te meer voldoening als er dan ook nog succes geboekt wordt. En dat kan soms heel snel gaan.. Zoals met de schitterende pijlsnelle torpedo hierboven, die zich al scharrelend door een simpele broodvlok onder de kant vandaan liet plukken... Of de vis hiernaast die, kort daarvoor nog druk smakkend, geen moment aarzelde toen ik een halve boilie vlak bij hem naar de bodem liet zakken.... Dus stalken..?  Doen...!