Einde van een schitterend tijdperk......

De karper houdt het de laatste weken in de polder wel voor gezien, en dus zit het penvisseizoen er wat mij betreft op... 
Het is altijd een speciaal moment om het karperseizoen af te sluiten, maar 2015 is wat dat betreft een extra memorabel visjaar....Om meerdere redenen... Een 30 ponder blijft toch bijzonder voor de instant penvisserij, en het was met vele andere mooie vangsten een zeer succesvol jaar, maar ook het jaar waarin er een tijdperk afgesloten wordt.... 
Ecologische beleidsmakers in de Provincie Utrecht hebben namelijk een nieuw troetelkind: Natuurvriendelijke oevers.  
En dus vindt er momenteel bij het overgrote deel van de wateren van onze hengelsportvereniging een zeer ingrijpende en voor hengelaars zeer trieste ontwikkeling plaats... Bij het streven naar zogenaamd duurzaam landschapsbehoud inclusief aanwezige flora en fauna, wordt momenteel gewerkt aan herinrichting van de waterkant. Ter bevordering van de terugkeer van verdwenen dier en plantensoorten, alsmede het voorkomen van verlanding, worden de oevers schuin afgestoken en ca. 2 meter uit de kant afgezet met een buffer van rijshout. De nu ontstane strook biedt een gunstige leefomgeving voor

Zo was het altijd...

Zo wordt het....

Dit jaar voor het laatst de vertrouwde vishorizon....

moerasplanten en kleine waterdiertjes, en heeft een water zuiverende werking. Het is waarschijnlijk een hele verantwoorde vorm van natuurbeheer, maar de waterkant is niet meer te betreden en het water ligt nu buiten bereik van hengel en schepnet... Vissen vanaf de kant is hier dus na dit seizoen verleden tijd.... Met name voor de struinende pen en kunstaas visser een zeer treurig verhaal. Er zijn binnen het verenigingswater nog een aantal andere gebieden waar gevist kan worden, maar de herinrichting treft juist die gedeeltes welke landelijk al sinds decennia berucht zijn om de aanwezigheid van grote karper... Ik ben me dan ook altijd welbewust geweest van het voorrecht om juist als struinende penner in deze wateren te kunnen vissen.. Na hier in de buurt zijn komen te wonen en een aantal jaren op de wachtlijst te hebben gestaan ben ik in 1993 lid kunnen worden van de vereniging, en was de koning te rijk... Hoewel er in de opvolgende jaren niet veel gevist kon worden door opgroeiende kinderen en een drukke baan, ben ik hier met name de laatste vijf jaar de visserij weer intensiever gaan oppakken, en daarbij ook in beeld gaan brengen..  Het gebied was een beetje een tweede thuis aan het worden, met inmiddels een schat aan mooie herinneringen aan dit unieke landschap...  
Mijn visserij zoals ik die in de loop der jaren heb beoefend, houdt dus op te bestaan en het verdriet daarbij is intens.... 

De laatste...... Een waardig afscheid.....

De ontdekking vorig jaar van het tevens binnen ons vergunningswater vallende penparadijs biedt enige troost, want ook dit water levert mooie vissen op, en heeft zeker nog wel wat potentieel... Dit stelsel is qua omvang en karperbestand echter veel beperkter, want het staat niet in verbinding met groot open water.. De vertrouwde vishorizon zal dus verlegd moeten gaan worden, waarbij ik waarschijnlijk rekening moet houden met minder spectaculaire vangsten zo dicht bij huis, met minder struinen en stalken....
Maar ja.... Nieuwe uitdaging zullen we maar denken.....
  
Één ding is in ieder geval zeker: Een beter, en vooral mooier, viswater zal er nooit meer komen..... Het enige wat blijft zijn dus de herinneringen......

...aan een schitterend tijdperk....