Procambarus clarkii..

Je ziet ze hier dagelijks opgepeuzeld worden door reigers en futen, maar de kreeftenplaag duurt onverminderd voort. Ze verwoesten met hun tunnels de oever, vreten naast het natuurlijke voedsel van de vispopulatie, ook alle waterplanten weg wat een toename van algen veroorzaakt en vertroebelen zelf ook het water door hun gerommel op de bodem. Het zijn ook gewoon lelijke beesten.

De manier van bewegen, de agressie, alles wat ze aanrichten, kortom een vloek voor ons waterrijke land. En de visser.. Voor de vastlood visser zijn er inmiddels methodes beschikbaar in de vorm van geflavored rubber kunstaas en boilie beschermende materialen, maar deze middelen bieden voor het dobberen geen soelaas, want de pen gaat er gewoon mee onder. De beste manier is nog stalkend, waarbij de vis gespot moet worden om vervolgens vlak bij in te leggen. De meeste wateren zijn er echter niet geschikt voor, en je moet er toch wel geluk mee hebben bij onze schuwe Cyprinus. 

Gelukkig valt er nog steeds wel karper te vangen die dan, al of niet samen met de kreeft aanwezig op de voerplek, gewoon sneller toehapt. Maar de lol gaat er steeds meer af. Het voer trekt altijd en overal kreeft aan en de pen blijft maar weglopen. Je ziet ook meteen dat het kreeft is; een langzaam opzij weglopende pen, en een pen die steeds een klein beetje opsteekt of onder gaat. Voortdurend. De harde tijgernoot biedt was soelaas wat die krijgen ze niet stuk, maar ze gaan er wel mee aan de haal. . Als het regent en waait zie je ze hier overal rondlopen. Gewoon over straat. Er zal toch een keer iets aan gedaan moeten worden, want de aantallen moeten inmiddels gigantisch zijn en nog steeds groeiende, waardoor zo langzamerhand het hele ecosysteem wordt verstoord. Wie had het ooit kunnen denken.