Geluk....

Een visser is er voor een groot deel van afhankelijk.. Vandaag had ik het.. 
Net als bij de Bevrijdingsdag vis dit jaar.. Ik was er vroeg bij vanmorgen, op een lang niet meer bezochte plas, maar er gebeurt lange tijd niks op deze eerste voerplek van de ochtend, dus besluit ik te verkassen.. Ik vang verderop een mooie vis en heb nog twee voerplekken te gaan.. Op de weg er naar toe besluit ik toch de eerste plek nog even te proberen.. Nog steeds niks te zien.. Dan minuscuul kleine belletjes... Zeelt..? Dan verderop iets meer bellen en daarna pal onder m'n voeten een bruisplek.. Karper... Een dik en lang bellenspoor nu: richting de pen... De vis zwemt door en neemt de pen mee... Shit.. lijnzwemmer.. Ik wacht.. maar de lijn loopt strak.. Ik moet wel aanslaan..

Ultieme penvistrofee...

En dan begint het geluk.. Want de vis blijft er aan en waggelt rustig naar rechts weg om pal langs de kant een rondje te draaien waarbij de lijn dus achter een tak blijft haken... Het bekende gekraak gaat me door merg en been.. Ik strompel naar rechts om boven de plek te komen waar de lijn vast zit en beweeg de hengel heen en weer... De boel blijft vast zitten en de slip draait onder het gekraak van de lijn in stevig tempo door... Waar de vis heen gaat is niet te zien... Ik loop verder naar rechts maar de lijn blijft vast hangen en ik begin al het ergste te vrezen... Mijn volgende actie zou worden; plat op m'n buik naast de hengel gaan liggen en m'n arm onder water steken om te kijken of ik de lijn kon volgen en losmaken.. Maar het hoeft al niet meer.. Bij een laatste heen en weer zwiep beweging schiet de zaak toch los... YES..!!!..  Maar dat betekent niet dat hij al in het net zit.. De vis blijkt al aardig richting het midden van de plas te zitten, en bij terughalen wordt duidelijk dat dit een échte zwaargewicht is.. Hij laat zich nauwelijks afstoppen en eenmaal terug richting de oever doet hij steeds weer verwoede pogingen om tegen de kant aan te schuren..... En dat is nou net één van de redenen waarom ik altijd met een zware 13 voeter vis... Ik kan 'm er dus vandaan houden en de worsteling om hem daarna in het net te krijgen lijkt een eeuwigheid te duren, maar als ik de vis uit het water til weet ik het.. De zwaarste ooit.. Deze schitterende gave schub is 95 cm lang en heeft het duizelingwekkende gewicht van meer dan 36 pond... Een ongekend hoogtepunt en fantastische bekroning op vele jaren vol intense passie voor het penvissen... Geluk dus..