Het was vandaag een stille dag, maar toen deze zwaargewicht zich meldde kreeg ik het toch wel even druk, want deze bejaarde gras was nog bijzonder fit voor zijn leeftijd... Hij ging er als een pijl uit een boog vandoor, knalde dwars door een langs de kant liggend lelieveld en scheurde toen naar de overkant: Ik moest de hengel eerst achter vier knotwilgen langs halen om de lijn daarna uit de stengels te krijgen. De vis was al weer op weg terug dus moest ik weer langs de knotwilgen waar het schepnet lag. Hij was inmiddels al aardig ver weg; wat een snelheid.. Een gras? Maar gelukkig lagen er aan de andere kant geen lelies en beef de vis in het midden van de tocht. Iemand had me eens verteld dat als je bij een gras de lijn losgooit, de vis stopt. En verdomd.. Het is echt zo.
Ik kon 'm daarna rustig naar me toe halen
en hij gleed zo het net in.