Deze compacte spiegel is mijn eerste vangst uit dit eind negentiende eeuw aangelegde water, waar ik als kind al rondzwierf. Het was in die tijd kraakhelder en zat vol met planten en lelievelden, maar vis zag je er nooit. Daarvoor gingen we naar een in de buurt gelegen poldervaart die vol zat met prachtige ruisvoorns, de één nog groter dan de ander. Maar het water bleef z'n aantrekkingskracht houden. Nogal verborgen gelegen en prachtig omsloten in het groen was het verboden terrein en stevig omheind, maar dat kon toch niet voorkomen dat ik het in de loop der jaren ben blijven bezoeken. Zonder hengel overigens. Het was er een oase van rust waarop in somminge jaren alleen wat schapen graasden, maar de meeste tijd was het land geheel begroeid met hoog gras en de oevers begrenst met een brede en ondoordringbare rietkraag, dus vissen ging gewoon niet. Maar observeren des te beter, dankzij de aangrenzende hoge dijk waarop je de hele tocht prachtig kon overzien. Op windstille dagen lagen er tientallen langgerekte polderschubs aan de oppervlakte en kon je de snoeken roerloos tussen de planten zien hangen. Ooit gebruikt als doorvaart voor schepen met landbouw oogst als aardappelen en suikerbieten, verloor het water in de loopt der tijden zijn functie waardoor het uiteindelijk dichtslibte en het op een bepaald moment nagenoeg droog stond. In de jaren hierna raakte het over de volle breedte overwoekerd met riet. Ik verloor de plek lange tijd uit het oog, tot ik er een jaar of tien geleden weer eens ging kijken, om te mogen aanschouwen dat het riet inmiddels helemaal verdwenen was om toch weer plaats te hebben gemaakt voor een dikke meter kraakhelder water. Nu geheel zonder planten en er was geen vis te zien. Ik kwam er daarna vorig jaar pas weer voor het eerst en het water was intussen totaal troebel geworden, maar wel bevolkt met karper. De kolken en bruisplekken lieten er geen twijfel over bestaan. Dus besloot ik begin vorige maand om na vele jaren tenslotte de eerste poging te wagen. Met bijgaand resultaat. Een heuse verassing, want ik rekende toch echt op die ouderwetse langgerekte schub..
