Paradijsje.... |
Rustende fotograaf.. |
Ernest Hemmingway himself .....We voeren die dag rond 9:00u uit samen met een andere boot met een Engels echtpaar, en bereikten na een uur varen een rif waar zich o.m. barracuda's & zeilvissen op zouden moeten houden. De uitrusting bestond uit een boothengel, met een echte katrol als startoog, en een reel waarop honderden meters nylon gespoeld zat van pak 'm beet 40/50 100ste. Als tuigage een staalkabel met enkele haak, beaasd met een levende soort witvis van een cm of 30. En..... er werd met de pen gevist ! Niet met een fraaie dobber, maar met een reep piepschuim, uit een ijsbox gescheurd, welke als drijver fungeerde.. De afstelling bedroeg niet meer dan een meter of 3, wat het gezien de diepte bijna tot een soort oppervlaktevisserij maakte.
De schipper liet de boot gewoon afdrijven, en op actie hoefde niet lang gewacht te worden want de Engelsman, die een meter of 100 bij ons vandaan lag, had er al vrij snel een te pakken...Deze Istiophorus platypterus is een zeer spectaculaire zwemmer die bij het jagen snelheden van over de 100 km p/u kan halen, en na gehaakt te zijn regelmatig in zijn geheel uit het water springt... Dit was wel even wat anders dan een poldersnoek !...De Engelsman ving er vroeg in de middag nog een, terwijl na 3 uur vissen de boot bij ons nog steeds leeg was....De nationale trots was dus in het geding.....De vistrip zou gelukkig nog tot het einde van de middag duren, en rond een uur of 3 meldde zich waarachtig de eerste vis..
Geluksvis..... |
Dit was ,na later zou blijken, de "kleinste" van die dag, welke door de schipper met een gaf in een routinebeweging soepel de boot in werd geslingerd. Daarna haakten we een barracuda die helaas vlak onder de boot los schoot. De Engelse boot was intussen van ons afgedreven en vrijwel uit het zicht verdwenen. En toen gebeurde het...De slip begon te gieren en het was meteen duidelijk dat het hier om een grotere ging.... Ik vergeet nooit de weerstand op de hengel en lijn, en de kracht die nodig was om de vis echt binnen te moeten takelen, waarbij de boot af en toe flink overhelde. De cone van de hengel wordt hierbij in een buikgordel geplaatst om een scharnierpunt te hebben om te kunnen "halen". De dril duurde ongeveer 20 minuten, en de vis was van een zodanig formaat dat de schipper nu wel wat hulp nodig had om 'm de boot in te krijgen... Eenmaal in de boot was te zien hoe de vissen snel stierven waarbij hun schitterende blauwe glans langzaam vervaagde. Triest, maar geen ontkomen aan....Van terugzetten is in Thailand echt geen sprake en gevangen exemplaren worden op Phi Phi Islands door de visser "verkocht" aan de lokale viswinkel: De visser & schipper krijgen dan beide hun deel: Niet veel; Maar een leuk ritueel...: We konden er een paar extra biertjes van nemen die avond......Want de Hollandse eer werd die dag hoog gehouden. We vingen later nog een middelgroot exemplaar, en bij aankomst bleek de al gearriveerde Brit na die eerste 2 niets meer gevangen te hebben.... Met 28 Kilo bij een lengte van meer dan 2,5 meter was onze vis ook nog eens de grootste......wat een geluk die dag...... En het geluk bleef......Want wat ik verder ook allemaal nog mag vangen in mijn leven: Hiernaast staat gewoon mijn grootste geluksvis die ik ooit aan de haak heb geslagen...In het midden op de foto wel te verstaan....
Geweldig verhaal en de foto's maken het helemaal af. Mijn vrouw is "voor mij" ook eens naar PhiPhi geweest. Zij was echt ontdaan van de Tsunami in 2004 welke het eiland en haar bewoners flinke schade heeft aangedaan. Heb je de film gezien hierover met Ewan McGregor (The Impossible)? Ik ben in 2002 6 weken rondgetrokken in Thailand en heb oa de andere kant bezocht (Kao Pha Ngang) echt een waanzinnig mooi land. Vissen heb ik er niet gedaan en na het zien van je foto's en het verhaal moet ik dat misschien eens in gaan halen...
BeantwoordenVerwijderenGroeten, Michael
PS. Dat je vrouw je beste vangst ooit is, zal elke man over zijn vrouw zeggen. Is ook gewoon waar.
Dank je Michael,
BeantwoordenVerwijderenNee niet gezien die film..Ken Thailand alleen van ver voor de tsunami..Had er in 1990, 3 jaar voor onze huwelijksreis, ook al eens een rondreis gemaakt, en het was er toen nog duidelijk
minder toeristisch....Mbt tot het vissen: Het zat mee die dag....Een lokale toerist wist destijds te vertellen dat er soms wel een week lang niets gevangen werd......
Het was ons kennelijk gegund.....Voor een visser geen mooier huwelijkscadeau natuurlijk....